George Zapantoulis poseert voor de foto bij het Marktkantoor, het centrale punt van De Bazaar. Hij wijst naar de plantenbakken. „Hier stonden in het voorjaar duizenden tulpen, ongelooflijk mooi. Maar niemand die ze zag”, klinkt het ietwat dramatisch.
Klopt, want het coronavirus heeft vele weken ook een sluier gelegd over de bekende overdekte markt in Beverwijk, de grootste van Europa. Geen duizenden bezoekers die elk weekeinde in de markthallen kijken of er iets van hun gading bij is, van fruit tot computers. En een regelrechte strop voor de circa 800 winkeliers, die in één klap hun omzet tot het nulpunt zagen dalen. Maar er gloort hoop aan de horizon.
Langzaam opent De Bazaar weer zijn poorten. Zonder al te veel publiciteit en niet meteen ’volle bak’. Eerst gingen de winkeltjes open en sinds kort draaien ook de restaurants weer. Aanvankelijk waren er alleen afhaalmaaltijden. Maar sinds afgelopen weekeinde kunnen mensen ook hun gekochte waren opeten aan tafeltjes in een gigantische tent op de Boulevard. „Daarmee zijn wij weer helemaal open”, stelt de directeur even later in zijn directiekamer tevreden vast . „We zijn helemaal coronaproof.”
Al zijn alle maatregelen tezamen wel een behoorlijke kostenpost voor De Bazaar. Vanwege de anderhalvemeterregel is een aantal zaken verplaatst, bij elke hal staat een medewerker die wijst op het houden van afstand. Er komen binnenkort warmtedetectieschermen om bezoekers te laten zien hoe druk het in de hallen is. Voor het toezicht in de eettent zijn 25 mensen ingehuurd en ga zo maar door.
Maar de grootste kostenpost is de misgelopen huur. „De winkeliers hebben de tijd dat ze dicht waren, geen huur hoeven betalen. Ik ken verhuurders die de helft vroegen van het bedrag, maar zo zit ik er niet in. Ik wil een goede relatie houden met mijn huurders.”
De extra maatregelen blijven van kracht zolang er nog geen medicijnen tegen corona zijn, verwacht hij. „Of de nieuwe regelgeving ook invloed heeft op De Bazaar?”, herhaalt hij de vraag. „Nou, ik denk dat we meer kraampjes krijgen buiten de hallen. Zoals we bij voorbeeld nu doen met het food-terras. Ik denk dat veel van onze bezoekers dat wel leuk vinden. We hebben een terrein van 300.000 vierkante meter. Dus ruimte genoeg.”
Opnieuw dat kolossale terrein inrichten en kijken hoe je meer bezoekers kunt trekken. Het is dezelfde opdracht die de geboren Griek meekreeg toen hij in 2013 werd aangesteld als algemeen directeur.
De Bazaar maakte toen een mindere periode door. „Je proefde dat het tijd was voor een kwaliteitsslag. Een gevarieerder aanbod. Niet alleen leren jasjes, telefoonhoesjes of shoarma. We moesten een concurrerend assortiment brengen. Daarnaast is de entree afgeschaft, dat kon echt niet meer.”
Om de loop er weer in te brengen, introduceerde Zapantoulis outlet-stores van gerenommeerde merken als Leen Bakker. Dat concept sloeg direct aan. Net als het verdelen van de markt in ’werelden’. Zoals de Mihrab: een winkelhal in Arabische sferen, met een goudkleurig plafond, een fontein en minaretbogen. Of de Goudsouk: een hal met aanbieders van sieraden, juwelen en alles wat glimt en blinkt.
Ook het opfrissen van het uiterlijk van De Bazaar maakte deel uit van de nieuwe aanpak. „Dat gebeurde beetje bij beetje. Vergeet niet: je hebt hier te maken met een compleet dorp. Ga maar eens na hoeveel aansluitingen je nodig hebt voor 1500 winkels, of de riolering.”
Maar alle inspanningen hebben tot een positief resultaat geleid. De bezoekers kwamen terug. „Tegenwoordig zijn dat er jaarlijks rond de twee miljoen. En de Goudsouk heeft zich ontwikkeld tot een belangrijk verkooppunt van de goudhandel in Europa. Elke week komen mensen uit landen als Oostenrijk en Frankrijk speciaal hiervoor naar Beverwijk.”
De Bazaar kan uitgroeien tot een belangrijke toeristische attractie, daar is hij van overtuigd. „Maar de gemeente Beverwijk moet wel dergelijke ambities hebben. Ik zou zeggen: gemeente stel een citymarketeer aan die promotie voor Beverwijk kan maken. Neem bijvoorbeeld het strand in Wijk aan Zee. Ik vind het er geweldig.”
De Bazaar is nog té vaak een ondergeschoven kindje, meent hij. „En dat terwijl wij heel belangrijk zijn voor de lokale economie. We zijn goed voor 2500 banen, direct en indirect. Daarmee zijn wij na Tata Steel de grootste werkgever van de regio. Dat wordt nog weleens vergeten.”
Bron: Dagblad Kennemerland van 17 juni 2020, tekst: Pieter van Hove
Foto: Heleen Vink
